kucukagacanaokulu

Küçük Ağaç’ta sanat derslerimizin büyük bir bölümünü seramik çalışmalarına ayırıyoruz. Öğrencilerimizle farklı seramik tekniklerini kullanarak eserler ortaya çıkarıyoruz. Daha sonra fırınlanan bu eserleri çocuklar renklendiriyorlar ve sene sonu sergimizde aileleri ile paylaşıyorlar. Kısacası seramik, şarkı söylemek kadar, resim çizmek, jimnastik yapmak kadar hayatımızın içinde yer alıyor.

Kasım ayı seramik çalışmalarımız açısından çok daha keyifli bir dönem oldu bizler için. Çok önemli bir ismi ayın sanatçısı olarak öğrencilerimize tanıttık: Füreya Koral. Hayatını seramiğe adamış, üretken ve yaratıcı bir sanatçı ilham kaynağımız oldu kasım ayında öğrencilerimize. Onun çalışmalarından esinlenerek çömlek tornasının başına geçtik, kuşlarını inceleyip kendi “Kuşlar” panomuzu hazırladık.

Kasım ayı Füreya Koral’la iç içe geçti. Ama sanatçıya veda etmedik. Halen ziyarete açık olan retrospektif sergisini görene kadar bekledik. Beklememek de olmazdı zaten. Fotoğraflarıyla, eserleriyle, çizimleriyle gördük sanatçıyı karşımızda.

Çiçekli ve balıklı duvar tabaklarını, çömleklerini ve kuşlarını, bir penceresinin ardında kendisinin yer aldığı evlerini ve seramik panolarını gördük. Onunla ilgili pek çok hikaye dinledik. Yoğun zamanımızı verdiğimiz seramik çamuruyla neler yapılabileceğini, ne kadar üretken olunabileceğini kocaman bir sergide gördük. Yepyeni ilhamlar aldık ve Füreya Koral’a veda ettik.

Nisan ayında öğrencilerimize Mehmet Güleryüz’ü tanıtıyoruz. Yarım yüzyıldır eserler üreten sanatçı, resimden heykele, gravürden tiyatroya, sanatın farklı alanlarında kendini ifade ediyor. İçinde bulunduğu sosyal ve politik ortamdan yansımalara yer veriyor eserlerinde. Ocakta başlayan ve haziran sonuna kadar devam edecek olan restrospektif sergisini İstanbul Modern’de gezmek mümkün. Biz de bu fırsatı kaçırmadık ve Mehmet Güleryüz sergisini görmeye gittik.

Sanatçının 1960’lardan bugüne ürettiği eserlerinin yer aldığı sergiyi bizler 5-6 yaş çocukların gözlerinden izledik.

Hangi eserlerin desen, hangilerinin resim olduğuna baktık. Resimlerdeki figürleri anlamlandırdık.Fırça darbelerini inceledik; yüzlerce ton rengin bir araya gelerek figürleri nasıl oluşturduğunu gördük.

Pek çok heykel de vardı sergide. Büyüklü, küçüklü, rengarenk heykellerin her birinin etrafında dolaştık; dört bir yanından inceledik.

Gezdiğimiz en büyük sergilerden birisiydi Mehmet Güleryüz’ün retrospektifi. Pek çok eserini gördük. Öğrencilerimizin çocuk gözleriyle gördükleri belki sadece rengarenk resimler, ilginç figürler, değişik heykeller oldu. Fakat şüphesiz ki yaşları büyüdükçe daha farklı bir iletişim kuracaklar Güleryüz’ün eserleriyle. Bu şimdilik keyifli bir tanışma gibi sanki. Resme, sanata ilgi duyanlar için gerisi seneler içerisinde kendiliğinden gelişecek.

Ocak ayını Osman Hamdi Bey’e ayırdık. Onun eserlerini inceledik. Ondan esinlenerek atölye çalışmaları yaptık. En çok da “Kaplumbağa Terbiyecisi” isimli tablosu dikkatimizi çekti. Ve geçtiğimiz hafta bu tabloyu görmek üzere Pera Müzesi’ne bir gezi düzenledik. Fakat müzede Osman Hamdi Bey’in kaplumbağalarının yanı sıra farklı sergiler de yer alıyordu. Hep birlikte bu sergileri de dolaştık.

İlk olarak “Kahve Molası” sergisini gezdik. Burada Kütahya çini ve seramiklerinden oluşan rengarenk kahve fincanları yer alıyordu.

“Anadolu Ağırlık ve Ölçüleri Koleksiyonu”nda ise prehistorik çağlardan günümüze Anadolu’da kullanılmış başlıca ağırlık ve ölçü aletleri yer alıyordu. Alışverişte, denizcilikte, mimarlıkta ve kuyumculukta kullanılmış ağırlık, uzunluk ve hacim ölçme aletlerini gördük. “Kesişen Dünyalar: Elçiler ve Ressamlar” sergisinde ise 17. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar Osmanlı İmparatorluğu’nda bulunmuş elçilerin portreleri, katıldıkları törenleri yansıtan tablolar vardı.

Gezimizin sonunda Osman Hamdi Bey’in eserlerine ayrılmış olan özel bölümü gezdik. Sanatçının birkaç haftadır incelediğimiz eserlerini yakından gördük.

Yüz yıl önce yaşamış bir Türk aydınını tanımak için çıktığımız gezi, bizi zamanda çok daha gerilere, Osmanlı Dönemi’ne hatta daha da öncesine götüren bir yolculuğa dönüştü. Ama tabii ki yolculuğumuzun finalini Osman Hamdi Bey’in kaplumbağaları yaptı.

Küçük Ağaç’ta Aralık ayının sanatçılarından biri Joan Miro. Öğrencilerimiz geçtiğimiz iki haftayı onun eserlerini inceleyerek geçirdiler. Onun figürlerinden ve sembollerinden esinlenerek kendi eserlerini oluşturdular. Aralık ayının sonuna kadar da benzer çalışmalara devam edecekler. Rengarenk bir dünya içerisinde olduklarını söylersek pek de abartmış olmayız.

Geçtiğimiz hafta bu renkli dünyadaki yolculuğumuzu biraz daha somutlaştırdık. Miro’nun Sakıp Sabancı Müzesi’nde sergilenmekte olan eserlerini görmek için bir gezi düzenledik. Beş ve altı yaş grubu öğrencilerimizin katıldığı bu gezide çocuklar, fotoğraflarını gördükleri resim ve heykellerin asıllarını inceleme fırsatını yakaladılar.

Müze içerisinde fotoğraf çekilmesine izin verilmediği için Miro’nun eserleriyle buluşan öğrencilerimizi fotoğraflayamadık. O yüzden gezimizi birkaç satırla aktarmak istiyoruz. Sergiyi sanat ve seramik öğretmenimiz eşliğinde dolaşan çocuklar, çoğu resmin önünde durarak Miro’nun figürleri hakkında sohbet ettiler. Yıldızları, kuşları, kadınları, güneş ve ayı gördüler. Miro’nun hangi rengi ne amaçla kullandığını öğrendiler.

Sergide Miro’nun tuvalleri, heykelleri, baskıları ve halıları yer alıyordu. Öğrencilerimiz, sanatçının aynı figürleri, aynı renklerle fakat farklı tekniklerde çalışmış olduğunu gördüler. Gerçek objelerden oluşan heykelleri incelediler.

On yıldır hiç kımıldatılmadan Miro Müzesi’nin önünde duran Kişi heykeli, sergide incelediğimiz son eserdi. Öğrencilerimiz bir heykelin nasıl yapıldığını bu heykel üzerinde öğrendiler. Miro bu heykele bademden bir gövde ve çakıl taşından bir çift göz hayal ederek başlamış. Ardından üç alçı model yapmış. Ve sonunda 5 cm boyundaki badem ve taştan yapılan model, 2 metrelik bronz bir heykele dönüşmüş. Kişi heykeli, küçük fakat yaratıcı bir fikrin nasıl kocaman bir sanat eserine dönüştüğünü hepimize açık bir şekilde gösterdi.

Bizler Miro Sergisi’ni gezerken sanatçının figürlerle dolu rengarenk dünyasına keyifli bir yolculuk yaptık. Bu yolculuk bize Miro’nun sembollerden oluşan dilini çözme imkanını verdi.