kucukagacanaokulu

Küçük Ağaç Kütüphanesi kurulduğu günden bu yana çok büyüdü. Bu büyümedeki en büyük pay da kütüphanemize bağış yapan eski, yeni öğrencilerimize ait. Okulumuza devam eden ya da mezun olmuş pek çok öğrencimiz yaşları ilerledikçe ve büyüyen yaşlarına uygun kitaplar aldıkça eski kitaplarını okulumuza getiriyorlar. Aslında kendilerinden yaşça küçük arkadaşlarına değerli bir hediye bırakmış oluyorlar. Böylece Küçük Ağaç Kütüphanesi her geçen gün daha da zenginleşiyor.

Geçtiğimiz haftalarda üç öğrencimizden kitaplar geldi. İlk bağışçımız Atahan Demirel oldu. Atahan’ın getirdiği pek çok kitap okulumuzun mezunlarından olan ağabeyi Egehan’a aitti. Dolayısıyla teşekkürlerimiz her ikisine de…

Ardından Ali Efe Sarı bir kitap hediye etti kütüphanemize. Ve biz de hemen okuduk Jack ve Maddie’nin hikayesini Zebralar sınıfına.

Son olarak da Alaz Neyişci bir kitap bağışladı Küçük Ağaç Kütüphanesi’ne. Büyük sevgi gösterileri arasında aldık yeni kitabımızı Alaz’dan. 🙂

Küçük bağışçılarımızın her birine ayrı ayrı teşekkür ediyoruz. Onların bağışları sayesinde bugün okulumuzda kocaman bir kütüphanemiz var.

Asırlar öncesinden günümüze ulaşan bir lezzet turşu. İlk olarak ne zaman kurulduğu bilinmiyor. Tek bilinen anavatanının Asya’dan Akdeniz’e uzanan coğrafya olduğu. Zengin gıda kaynaklarına sahip olan bu bölgede sebzeleri uzun süre saklayabilmek amacıyla uygulanmaya başlanmış. Sonrasında da dünyanın dört bir yanına yayılmış.

Bazılarımızın çocukluğunda vardır turşu dolu anılar. Olmayanlarınsa anne ve babaları yaşamışlardır defalarca bu seremoniyi. Kış hazırlıklarının en önemli parçalarından biridir turşu kurmak. Şimdiyse durum biraz farklı. Sebzeleri saklamaktan çok yemeklerin tadına tat kattığı, onlara eşlik ettiği için tüketiyoruz turşuları. Vazgeçemediğimiz bir lezzet haline geldi zaman içerisinde. İstediğimiz an gidip bir yerlerde satın almak mümkün. Yine de asırlar öncesinden gelen bir gelenek, yemek kültürümüzün vazgeçilmez bir parçası aynı zamanda. Bu geleneği yaşatmak adına bizler her yıl turşu kuruyoruz çocuklarımızla.

Bütün malzemeler yıkanıp, kesilip hazırlandığında hep birlikte mutfakta bir araya geliyoruz. Önce sarımsak ve nohut atıyoruz kavanozlarımızın dibine. Ardından rengarenk doldurmaya başlıyoruz içlerini. Lahana, havuç, karnabahar, domates, salatalık, fasulye… Bir anda renkleniveriyor kavanozlar.

O kadar iştah açıcı görünüyor ki sebzeler bir yandan da atıştırmaktan kendimizi alamıyoruz.

Bazı kavanozlar biraz fazla dolsa da sonunda turşu suyunu doldurup kapaklarını kapatıyoruz kavanozların.

Bu kışın turşuları da kuruldu. Akşam çocuklar evlerine kendi kurdukları turşularla gelecekler. Kendileri biliyorlar ama biz yine de hatırlatalım; on beş gün kadar beklemeleri gerekecek. Sonrasında bu kışın en leziz turşusunun tadına bakabileceksiniz. Şimdiden afiyet olsun.

Sizlere en küçük öğrencilerimizi tanıtmak istiyoruz. Her birinin okul hayatı daha birkaç hafta önce başladı. Meraklı ve biraz da kaygılı gözlerle Küçük Ağaç’a geldiklerinde onlardan tek bir beklentimiz vardı; annelerine veda ederek öğretmenleri eşliğinde sınıfa girmeleri ve kendileri gibi başka çocuklarla birlikte birkaç saat geçirmeleri. Tek fakat kocaman bir beklenti…

Aradan kısa bir zaman geçti. Aralarında en uzun süredir okulumuza gelenlerinin öğrencilik geçmişi iki ayı geçmez. Ama onlar bu kısacık sürede büyük bir iş başardılar; öğrenci oldular.

Masa başı etkinliklerine katılmaya başladılar. Mutfak etkinlikleri planlayıp kendi hazırladıkları limonatanın, pudingin tadına baktılar.

Her geçen gün okula biraz daha alıştıkça sınıfta ve bahçede oyun oynamanın keyfini çıkarır oldular. Arada oyunu bırakıp keşfe çıktılar. Sınıf arkadaşlarını gözlemlemeye başladılar.

Branş derslerine bile katılıyorlar. Hatta partilere, törenlere… Geçen ay düzenlediğimiz “Renk Partisi”nde yeşil kıyafetleri içerisinde aramızdaydılar. 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı’nı kutlarken de okul hayatlarının ilk törenine katıldılar.

Onlar, üstlerine düşeni başarıyla yerine getirdiler ve bir sınıf oldular: “Bambiler Sınıfı”. Onlar okulumuzun küçük kahramanları. Ve bu küçük kahramanlar her geçen gün yeni şeyler öğreniyor, becerilerini geliştiriyor, bol bol da oyun oynuyorlar.